Eindelijk een berichtje vanuit Pipa

Daar zijn we dan. Het heeft even geduurd, maar we zitten nu even achter een computer in een klein internet cafeetje...

Toen we hier aankwamen stonden mijn oom Marcus en mijn nicht Carole op ons te wachten op het vliegveld. Na een kort gesprekje gingen we door naar ons hotel in Pipa. Daar stond een heerlijke villa met prive zwembadje op ons te wachten.

Pipa is een kleine badplaats met erg mooie stranden. Er komen hier veel toeristen. Voornamelijk uit Brazilie en Argentinie. De Brazilianen en Argentijnen met geld... De prijzen in Pipa liggen een stuk hoger dan elders in Brazilie. Het is hier dus erg mooi, maar ik kan nou niet zeggen dat het echt Brazilie is. Niet het Brazilie zoals ik het ken.

De eerste dagen hebben we dus aan het zwembad gelegen, aan het strand en zijn we naar een natuurreservaat gegaan. Hier zagen we brutale aapjes die wel erg dichtbij kwamen...

De bedoeling was dat mijn oom Marcus het eerste weekend langs zou komen. Maar plotseling bleek dat hij met zijn kinderen en schoonzoon langs wou komen. En alle 5 personen wouden 2 dagen blijven slapen in ons huisje. Niet wat het plan was...maar dat is Brazilie... plannen veranderen elke minuut en van de tijd hebben ze nog nooit gehoord. Overleggen kennen ze hier ook niet. Kortom: voor ons nederlanders is die kant van de braziliaanse cultuur erg frusterend. Na wat paniek van mij uit en heen en weer gesms en gebel toch duidelijk kunnen maken dat wij toch echt niet voor 5 personen kunnen en willen betalen (a 110 reais per persoon en per nacht.... ongeveer een 500 euro totaal voor 2 nachtjes slapen en dus zonder eten of wat dan ook). Dat is toch echt teveel van het goede. Helaas deed ons `vakantiepark` ook erg moelijk over bezoekers. Oftewel: die zijn niet welkom. Alleen als ze blijvens lapen en daar dus voor betalen. Ins ons huisje samen eten zou dus ook niet lukken...

Nou prima, alleen oom Marcus zou dan blijven slapen. Oom Marcus met dochter en schoonzoon dus met auto naar Pipa. 4 uur afgesproken en om 5 uur waren ze er al (...) De andere dochters zouden een half uurtje later komen... wat dus 3 uur later werd. Met het eten hebben we dus maar niet gewacht. In de stad maar een hapje gegeten zonder de 2 dames.

De familie heeft ons erg veel laten zien van de omgeving hier. Ze zijn zooooo vermoeiend en ze bedoelen het zo goed. Er wordt voor je besteld, er wordt bepaald wat wij gaan doen enz enz. We weten van tevoren nooit wie er allemaal mee gaan en waar we allemaal naartoe gaan. Laat staan van hoe laat. De plannen worden allemaal voor je gemaakt en elke 5 minuten gewijzigd. Ik vraag er niet eens meer naar.

Door deze vervelende, maar goed bedoelde eigenschap (want uiteindelijk willen ze het je zoveel mogelijk naar de zin maken) hebben we al wel heel veel kunnen zien van de omgeving. Met hun kom je natuurlijk op plaatsen die je als toerist zijnde, normaal niet zou zien. Gisteren zijn we met hun naar Natal gegaan en hebben we bij mijn nichtjes geslapen. Die wonen echt prachtig aan het strand. Vandaag hebben ze ons naar Pipa gebracht en met vrienden van hun zijn we over het strand gelopen op zoek naar dolfijnen. Deze hadden we eergisteren gelukkig al gezien, maar vandaag hadden we pech.

Na een aantal drukke dagen met familie zijn we blij dat we nu ff een avond voor ons 2 hebben. De vakantie vliegt echt voorbij op deze manier en ik ben bekaf van al het braziliaanse gekwebbel om me heen van de familie.

Oh ja, we zijn ook wezen paardrijden in het binnenland. Dat was echt gaaf. Onze route duurde anderhalf uur, maar omdat Jeroen en ik steeds wouden galopperen waren we er met 40 minuten al doorheen. haha. Toen mochten we wel een stukje verder door de suikerrietvelden, de rivier en het bos. Het was erg de moeite waard.

Morgen gaan we met een jeep door het binnenland. Ik ben benieuwd... Zondag gaan we nog met oom Marcus (en alleen god weet wie nog meer) met een buggy door de duinen scheuren... :D En skibunda doen.. Oftewel aan een kabelbaan over de rivier. Ik hoop dat we nog wel ff kunnen relaxen voordat de vakantie alweer voorbij is.

Het was ff een lang verhaal. Foto´s volgen nog... We zijn doodop en gaan zo lekker naar ons huisje.

Groetjes vanuit Pipa